Sobelendim

R2 tarafından sobelendim. Aslında sanırım daha önce clémentine tarafından da sobelenmiştim fakat ben o zaman sobeleme olayından bihaberdim, durumu anlamamıştım. Eğer onun bağlamı farklı idiyse ben clémentine'i sobeliyorum. Bi de özge'yi.

Sobelemenin ne olduğunu anlattığı için mrl'e teşekkürler :)

5 gerçek:

1. Çocukluğum Karamürsel'deki eski bir Amerikan üssünde geçti. Eski dediğim, 60'larda kurulup 80'lerde Türklere bırakılmış bir üs burası; hala da kullanılıyor. Çocukluk geçirmek için harika bir yerdi. Plajı vardı; denize girilebiliyordu körfezde o zamanlar. Geniş çayırlıklar, güzel çocuk parkları, tırmanacak bir sürü ağaç vardı. Nadiren araba geçtiği için caddeler çocuklara aitti. Hemen her ailenin en az bir bisikleti vardı, bizim bisiklet sayımız bir ara üçe kadar çıkmıştı :) İlkokulunda sıralar aynı Snoopy çizgi filmindeki gibiydi.
   Etrafta Amerikalılardan kalan "artifactlar" bulabiliyordunuz, örneğin bozuk paralar, ama en önemlisi çok orijinal misketler :) Hatta bir gün başıma şöyle birşey gelmişti: Yazın, haftasonu, ikindi vakti gibiydi. TV'de birşey izlemiştim, birileri bir höyüğü kazıp içinden hazine buluyordu. Heyecanlandım, hemen kazmayı kapıp bahçeye fırladım. Küçük bir tepeciği gözüme kestirip kazmaya başladım. Biraz kazdıktan sonra da plastikten küçük bir oyuncak köpek buldum :)
   
2. Lisedeyken fizik dersim kötüydü (fizikte doktora yapıyorum şu an). Ama hayalim her zaman Solvay konferansındaki büyük fizikçiler gibi olmaktı. Aşağıdaki resmi her gördüğümde heyecanlanırım:Hayaller kendi kendine gerçekleşmiyor, hele böyleleri. Ben de iyi bir fizikçi olabilmek için elimden gelen herşeyi yapıyorum. Ursula K. LeGuin'den bir alıntıyla noktalayım bu maddeyi: "Vermediğin şeyi alamazsın, kendini vermen gerekir."
   
3. Kendimi bildim bileli hep bir şeyleri anlamaya ve bir kurama oturtmaya çalıştım. Mesela psikoloji, kişilik örgüsü, diller, kültür, algı-gerçeklik. Fizik bunun sadece özel bir durumu. Bu nedenle hayatımın ve davranışlarımın önemli bir kısmı Canterbury hikayelerindeki tırtıl-tilki hikayesindeki durumla açıklanabilir. Tam bir indirgemeciyim, bu yüzden hiçbir şekilde şiir yazamıyorum :(
   
4. Ne televizyondan ne de gazetelerden haberleri takip etmiyorum. Özellikle TV ana haber bültenlerini izlerken sinirlerim bozuluyor. Haber izlemememin bir nedeni de çok az TV izlemem (indirmediğim şeyi izlemiyorum ;). Gazete nadiren okuyorum, köşe yazarı olarak favorim Melih Aşık'dır, nadiren de Ece Temelkuran okuyorum.
   
5. İnsani şeyleri çok seviyorum ve saygı duyuyorum. Yani her türlü masum insani duygu/davranış: çocukça şeyler, sakarlıklar, salakça şeyler, hayaller, kırılganlık... İnsani olan her şeye neredeyse sınırsız toleransım var. Bu duygudurum veya fikir, tam açıklayamadım sanırım, belki daha sonra kendim de daha net anlayınca yazarım. Biraz aynı sebepten çocuklar ve onlara takılmayı da çok seviyorum, ama her çocuğu sevmiyorum.